Zastanawialiście się kiedyś dlaczego nie pamiętamy połowy swojego życia? Ba! Ja nawet większość chyba zapominam. Zapamiętuję tylko chwile i to też jedynie te najważniejsze. Ja wiem co chcę zapamiętać ze swojego życia. Moja pamięć jest tak bardzo wybiórcza, że często doprowadza do komicznych sytuacji. Tak już się wyćwiczyłam, że skutecznie zapominam wszystko co złe, stresujące i przykre. Przewracam każde wspomnienie na dobrą stronę i tylko to zostawiam. Zostawiam sobie miejsce w głowie na rzeczy tylko najlepsze – te, które są napakowane emocjami.
W sumie to myślę, że najlepiej wspominamy właśnie emocje. To one są punktem zapalnym w całym tym zamieszaniu, wspominaniu. Nie ma emocji – sytuacja idzie w zapomnienie. Są emocje – pamiętamy.
Nie pamiętam jak będąc małą dziewczynką czytałam czytanki czy uczyłam się wierszyków, pamiętam za to kiedy musiałam wystąpić przed klasą i recytując, zbierałam oklaski.
Nie pamiętam jak cały tydzień trzymałam się diety oblizując się na widok cukierniczych witryn, ale pamiętam moment kiedy zdjęłam ubranie na plaży i ich wzrok kipiący podziwem.
Nie pamiętam jak miesiącami przygotowywałam się do matury ale pamiętam jak nauczyciel z politowaniem patrzył na mnie jadowitym wzrokiem z dziką chęcią oblania mnie z WOSu.
Nie pamiętam lekcji polskiego czy angielskiego ale pamiętam którędy i gdzie chodziłam na wagary.
Nie pamiętam jak spędziłam w pracy ostatni tydzień ale pamiętam te kilkuminutowe przytulanki kiedy odpoczywałam popołudniami z dzieciakami na kanapie.
Nie pamiętam jak moje dzieci płakały godzinami z powodu kolek ale pamiętam momenty kiedy upadałam z bezsilności i jego przepełniony miłością wzrok kiedy pomagał mi wstać i wyręczał w obowiązkach.
A kiedy spacerowałam z wózkiem miesiącami tymi samymi trasami nie zapamiętałam nic z tych godzin wycieczek, ale kiedy Tomik pierwszy raz szedł obok mnie za rączkę pamiętam doskonale.
Teraz kiedy mam to miejsce w sieci zapamiętam wszystko co najważniejsze i kiedy mąż mój pyta mnie „Pamiętasz jak Tomik był taki mały?” – pamiętam, mogę nawet wrócić do wpisów rok wstecz i zobaczyć.

Dlatego chcę zapomnieć wszystko to co zabiera mi czas. Chcę zapomnieć o czasie i żyć emocjami. Chcę pamiętać dobre emocje i nigdy ich nie zapomnieć. Chcę do końca życia potrafić je przeżywać i zawsze wiedzieć jak to się robi.

 

Tomik:

Spodnie Czesiociuch

Bluza Diamentowe

Buty Adidas