Moje dziecko idzie do szkoły, jak się przygotować?

Panikara ze mnie, wiem. Nie jakaś najgorsza ale jednak. Oddając dziecko do szkoły myślę sobie raczej, że będzie dobrze. Ja jakoś przeżyłam to i on da sobie radę. Ale z tyłu głowy wciąż mam czarne myśli. A co jeśli coś pójdzie nie tak? To już jednak szkoła nie ciepłe dywaniki w przedszkolu. Czy jak coś się będzie działo to Pani do mnie zadzwoni, tak jak robiły to Ciocie w przedszkolu? A jeśli czegoś będzie potrzebował a strach i trema nie pozwolą mu się odezwać? A jeśli będzie potrzebował pomocy a nikogo nie będzie w pobliżu?

Pytania mnożą mi się w nieskończoność. Niby całkiem mądra ze mnie kobieta, a z pracy do szkoły będę miała 2 minuty drogi ale wciąż się boję. Z jednej strony od kilkunastu miesięcy przygotowuję się do tego dnia ale z drugiej wciąż boję się wypuścić to moje pisklę z gniazda. Niby to takie mądre i waleczne ale wciąż przytula się niczym bezbronny kociak. Niby gotowy i przygotowany ale z pewnymi obawami. Nowe przed nami, a nowe jest takie niepewne…

A gdybyś tak od dziś mogła przestać zamartwiać się o swoje dziecko? Gdyby pytania tego typu już nigdy nie zaprzątały Ci głowy?

Moje dziecko idzie do szkoły – natrętne myśli:

Oto 13 natrętnych myśli , które nie dają nam spać, co?

1. A jak mu się coś stanie?

2. A jak będzie się wstydził?

3. Na pewno nic nie będzie jadł

4. A jak ktoś go porwie?

5. Zgubi się pewnie

6. Nie będzie się umiał odnaleźć w klasie

7. Ktoś go pobije

8. Zgubi plecak, kurtkę, kapcie no i głowę

9. Zapomni co jest zadane do domu

10. Ucieknie

11. Będzie tęsknił na pewno.

12. A jak pęknie i się rozpłacze?

13. A co jeśli po pierwszym dniu powie, że tam nie wróci?

I pewnie mogłabym to mnożyć jeszcze razy 10 i jeszcze więcej kłębiących myśli by się nasunęło. Podzielicie się swoimi?

Mam tylko jedno rozwiązanie! Puścić te myśli wolno ale nie dać się im okiełznać. To normalne, że się boimy i że mamy wątpliwości. To nowość, droga w nieznane ale jedno wiem, to dopiero początek więc zaufajmy, że są na tyle duże i gotowe, że dzięki tej pierwszej lekcji samodzielności będą najbardziej odważnymi dzieciakami jakimi być potrafią! Na pewno potrafią!